کفتر کشته پروندن نداره

رو خاک و خون آب کشوندن نداره

کفتر کشته پروندن نداره

کتاب کهنه ، که خوندن نداره

داره از تنهایی گریم میگیره

توی این شهر دیگه موندن نداره

کی میشه که من و تو

ما بشیم و رها بشیم

مرغ پر بسنه که کشتن نداره

وقتی کشنی دیگه گفتن نداره

از یه دریچه ی تاریک و سیاه

پایه پیر و خسته دیدن نداره

اگه تو باغچه فقط یه گل باشه

گل اون باغچه که چیدن نداره

هر درختی که یه روزی پیر میشه

اونو از ریشه سوزوندن نداره

کی میشه که من و تو

ما بشیم و رها بشیم

فصل مردن واسه من کی میرسه

وقته پرواز من از این قفسه