سهراب...سکوت...

باید امشب بروم‌.

من که از بازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم

حرفی از جنس زمان نشنیدم‌.

باید امشب بروم

باید امشب چمدانی را

که به اندازه پیراهن تنهایی من جا دارد بردارم

و به سمتی بروم

سهراب سپهری

استخاره نکن...!!!

من را به غیر عشق به نامی صدا نکن

غم را دوباره وارد این ماجرا نکن

بیهوده پشت پا به غزلهای من نزن

با خاطرات خوب من اینگونه تا نکن

موهات را ببند دلم را تکان نده

در من دوباره فتنه و بلوا به پا نکن

من در کنار توست اگر چشم وا کنی

خود را اسیر پیچ و خم جاده ها نکن

بگذار شهر سرخوش زیبائیت شود

تنها به وصف آینه ها اکتفا نکن

امشب برای ماندنمان استخاره کن

اما به آیه های بدش اعتنا نکن....

سکوت...

وقتی می توانی با سکوتت حرف بزنی بر پایۀ لرزان واژه ها تکیه نکن!

بعضیا...سکوت...

بعضیا توی این دنیا مثل کبریت میمونن!!!!!

درسته که ارزشی ندارن ولی میتونن زندگیتو به آتیش بکشن! !!!

سکوت...

در جواب ابلهان آنقدخاموش ماندیم که گفتند:

حرف حساب جواب ندارد...

سهراب...سکوت...

من اناری را ، میکنم دانه ، به دل می گویم:

خوب بود این مردم ، دانه‌های دلشان پیدا بود

می پرد در چشمم آب انار: اشک می ریزم

مادرم می خندد

رعنا هم . . .