سکوت سرشار از ناگفته هاست...
سکـــــــــــــــــــــوت...
سکوت سرشار از ناگفته هاست...
سکـــــــــــــــــــــوت...درباره من
سرشار از ناگفته هاست...
خدایا!امشب خیلی خسته ام،فردابیدارم نکن...
ادامه...
چقدر دردناکه...سکوت...
چشم هایم را می بندم …
و زبانم را گاز می گیرم …
ولــــی …
حـــریـــفِ افکارم نمی شوم …
چقـــدر دردنــــاک است …
فــهــمــیــدن !
.........
سکوت...
کاریکلماتور...سکوت...
وقتی...سکوت...
البته این واستون بگم که این تعجبی نداره چون یه نفر واسه اینکه کلاه سر من بزاره دستشو روی اصل قران گذاشت و قسم دروغ خورد...
خدا عاقبت هممونا بخیر کنه...
..................
به یادفروغ...سکوت...
نیست یاری که مرا یاد کند
دیده ام خیره به ره ماند و نداد
نامه ای تا دل من شاد کند
خود ندانم چه خطایی کردم
که ز من رشته الفت بگسست
در دلش جایی اگر بود مرا
پس چرا دیده ز دیدارم بست
هر کجا مینگرم باز هم اوست
که به چشمان ترم خیره شده
درد عشقست که با حسرت و سوز
بر دل پر شررم چیره شده
گفتم از دیده چو دورش سازم
بی گمان زودتر از دل برود
مرگ باید که مرا دریابد
ورنه دردیست که مشکل برود
تا لبی بر لب من می لغزد
می کشم آه که کاش این او بود
کاش این لب که مرا می بوسد
لب سوزنده آن بدخو بود
می کشندم چو در آغوش به مهر
پرسم از خود که چه شد آغوشش
چه شد آن آتش سوزنده که بود
شعله ور در نفس خاموشش
شعر گفتم که ز دل بر دارم
بار سنگین غم عشقش را
شعر خود جلوه ای از رویش شد
با که گویم ستم عشقش را
مادر این شانه ز مویم بردار
سرمه را پاک کن از چشمانم
بکن این پیرهنم را از تن
زندگی نیست بجز زندانم
تا دو چشمش به رخم حیران نیست
به چکار آیدم این زیبایی
بشکن این آینه را ای مادر
حاصلم چیست ز خودآرایی
در ببندید و بگویید که من
جز از او همه کس بگسستم
کس اگر گفت چرا ؟ باکم نیست
فاش گویید که عاشق هستم
قاصدی آمد اگر از ره دور
زود پرسید که پیغام از کیست
گر از او نیست بگویید آن زن
دیر گاهیست در این منزل نیست
.........
فروغ فرخزاد
عسل بدیعی...سکوت...
سلام دوستان یه خواهش دارم...
میشه لطف بفرماییدهرگاه به وبلاگم اومدین یه صلوات واسه شادی روح عسل بدیعی بفرستین...
گاهی وقتا کسانی که حتی فکرشم نمیکنیم خیلی بزرگتر از فکر خیلی از ادمای بزرگ هستن...
روحش شاد...
ایمان...سکوت...
از میان کسانی که برای دعای باران به تپه ها می روند
انان که با خود چتری به همراه می اورند به کار خود ایمان دارند.
حکایت عجیبی است...سکوت...
حکایت عجیبی است که فراموش شدگان
فراموش کنندگان را هرگز فراموش نمی کنند...!!!
توخود ازمایی...سگوت...
ابر بارنده به دریا می گفت: من نبارم تو کجا دریایی؟
در دلش خنده کنان دریا گفت: ابر بارنده! تو خود از مایی...
پایتخت...سکوت...
واسه خودم متاسفم که یه کارگردان بزرگ چیزی نداره که بتونه باهاش مردمو بخندونه و مجبور میشه از یه چیزایی استفاده کنه که گاهی وقتا به بعضیا برمیخوره...
البته زیادم مهم نیست چون به خیلیا بر نمیخوره..
......................
سکوت...
بدون شرح...سکوت...
| Connection | Speed | kbps | KB/sec | |
|---|---|---|---|---|
| Dialup 56Kbps |
| 56 | 7.00 | |
| ADSL 64Kbps |
| 64 | 8.00 | |
| ADSL 128Kbps |
| 128 | 16.00 | |
| You |
| 147 | 18.38 | |
| ADSL 256Kbps |
| 256 | 32.00 | |
| ADSL 512Kbps |
| 512 | 64.00 | |
| ADSL 1Mbps |
| 1,024 | 128.00 |
فروغ...سکوت...
می روم خسته وافسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه ی خویش
به خدا می برم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه ی خویش
می برم تا که در آن نقطه ی دور
شستشویش دهم از رنگ گناه
شستشویش دهم از لکه ی عشق
زین همه خواهش بی جا و تباه
می برم تا ز تو دورش سازم
زتو ای جلوه ی امید محال
می برم زنده به گورش سازم
تا از این پس نکند یاد وصال
ناله می لرزد می رقصد اشک
آه بگذار که بگریزم من
از تو ای چشمه ی جوشان گناه
شاید آن به که بپرهیزم من
به خدا غنچه ی شادی بودم
دست عشق آمد واز شاخم چید
شعله آه شدم صد افسوس
که لبم باز بر آن لب نرسید
عاقبت بند سفر پایم بست
می روم خنده به لب خونین دل
می روم از دل من دست بدار
ای امید عبث بی حاصل
...................
فروغ فرخزاد
توام همشهری من هستی و بفکر تو هستم و همدرد توام...سکوت...
داستانک...تقدیم به کسی که دلش بدرد امد و سفره دلش را باز کرد
...................
میگن زمانهای نه خیلی دور شخصی از فرط گرسنگی و تشنگی دزدی کرد وبقول دوستان خلاف شرع انجام داد.خلاصه دستگیر شد و به نزد قاضی عادل برده شد.قاضی گفت جرمش چیست؟مامور گفت یه قرص نان و یک مشک اب دزدیده است!
قاضی گفت حکمش 1000تازیانه است!ببریدش!!!!!!
مرد بینوا گفت:جناب قاضی شما یا تا حالا شلاق به بدنت نخورده ویا اینکه حساب نمیدانید!!!!!
با انصاف 1000شلاق برای قرصی نان و کمی اب؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
.................
خدارحمتش کنه اون پیرمردی که این داستان رو واسم گفت...
........
سکوت...
بیاتا قدریکدیگربدانیم...سکوت...
1392
......
سکوت...
بیاتامهربانی پیشه سازیم
به مشتی زرق وبرق.خودنبازیم
چه امدبرسراقوام وخویشان؟
که گردیدجمعشان اینطورپریشان
چرافامیل هاازهم جدایند؟
چرادوستان ورفیقان بی وفایند؟
چراخواهرزخواهرمیگریزد؟
برادربابرادرمی ستیزد
چراخواهرزمادرننگ دارد؟
پدربابچه هایش جنگ دارد
چرامهرومحبت کیمیا شد؟
همه دوستی.رفاقتهاریا شد
نبینم خنده ای برروی لبها
نه روزاسایشی داریم نه شبها
نه کس را لحظه ای اسوده بینی
به صدکارجمله را الوده بینی
نه پولدار را زپولش لذتی هست
نه ناداررا به جایی عزتی هست
نه اسایش نه ارامش نه راحت
همه محتاج یک ان استراحت
نبینی یک نفر راکه کسل نیست
پراست دلها وجای درددل نیست
همه درگیر نوعی اضطرابند
چونفرین گشته دائم درعذابند
به خوداییدعزیزان راه کج شد
ازین روزندگانی هافلج شد
چومردم را عوض شدزندگانی
شده این زندگانی زنده مانی!!!
همه چیزهست و روز خوش نبینیم
مدام سردرگریبان مینشینیم
به ظاهرخانه هامان کاخ شاه است
درونش یک جهان اندوه و اه است
درودیوارها کاشی وسنگ است
ولی هرخانه یک میدان جنگ است
تمام خیر و برکتها بر افتاد
طبیعت با شما مردم درافتاد
چرا اینگونه شدازمن کنید گوش
شده مهر و محبتها فراموش
دگراز بذل و بخششها اثرنیست
ز انصاف و مروتها خبر نیست
شده نایاب صفا و مهربانی
تعارفها همه سرد و زبانی
عموجان خاله جان دیگر نگوییم
برای مرگ هم در ارزوییم
یکی حج میرودسالی دوسه بار
کنارش خواهرش نادار و ناچار
یکی با سود و پولهای نزولی
رود مکه به امید قبولی
یکی از کربلا و شام گوید
برای فخر بر اقوام گوید
یکی نازدبه ماشین و به باغش
یکی باد تکبر در دماغش
یکی انگاراز بینی فیل است
ز بس خودخواه ومغرور وبخیل است
یکی وقتی به ماشینش سواراست
فقط مثل بتی از زهرمار است
چنان درغبقبش بادغرور است
که گویی ازنژاد سلم وتور است
تمام کارها گشته ریایی
نجابت شد عوض با بی حیایی
بزرگترها ندارند احترامی
به محتاجان نداریم اهتمامی
همه چسبیدند جیب وکارخود را
به فکرند تا ببینند بار خودرا
کسی راباکسی کاری نباشد
اگرباری بود یاری نباشد
فقط دنبال نفع و کار خویشند
به فکر گرمی بازار خویشند
نه درفکرحلال و نه حرامند
همه دارند ولی نعمت زوالند
برای پول در ارند چشم هم را
به هرگندی نمایند پرشکم را
زبس حرص وطمع درسینه دارند
مدام با هم چودشمن کینه دارند
شرف رامثل کالا میفروشند
برادرها برادر را بدوشند
هنوز بابا نمرده سر دماغ است
سرمیراث دعوا داغ داغ است
همه درعالمی دیگربگردند
عبوس ومسخ وبی احساس وسردند
چنین مردم دگرخیری نبینند
اگرقارون شوند باز هم همینند
خلاصه دوستان دانید چه کاریم
همگی برخر شیطان سواریم
بیا تا راه دیگر پیش گیریم
سراغ ازاصل وذات خویش گیریم
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم
غرور و کینه ار ازخود برانیم
بیا تا دست یکدیگر بگیریم
ضمانت نیست تا فردا نمیریم
.............
سکوت...