خدایی که از روز ازل ناپیداست...سکوت...

سکوت...

گمشده ی من سالها رفت و هنوز یک نفر نیست بپرسد از من که تو از پنجره ی عشق چه ها می خواهی؟ صبح تا نیمه ی شب منتظری همه جا می نگری گاه با ماه سخن می گویی گاه با رهگذران،خبر گمشده ای می جویی راستی گمشده ات کیست؟ کجاست؟ صدفی در دریا است؟ نوری از روزنه فرداهاست یا خدایی است که از روز ازل ناپیداست؟  .........................................

فردا به خودم خواهی رسید!!!...سکوت...

اینجا زمین است ، زمین گرد است
تویی که مرا دور زدی... فردا به خودم خواهی رسید!!!
حال و روزت دیدنیست ...

" دیدنت دشوار است "...سکوت

مثل کبریت کشیدن در باد

" دیدنت دشوار است "

من که به معجزه ی عشق ایمان دارم

میکشم آخرین کبریتم را ...

هر چه بادا  باد !!!!

تبریک...سکوت...

سلام به همه اجیاااااااااااااااااااااااااااا 

تولد حضرت معصومه(س)وروز دختر مبارک... 

داداشیا صبر کنید تا روز مردبیاد... 

سکوت سرشار از ناگفته هاست...

سکوت...

آنکه مست آمد و دستی به دل ما زد و رفت ، در این خانه ندانم به چه سودا زد و رفت ، خواست “تنهایی” ما را به رخ ما بکشد ، طعنه ای بر در این خانه تنها زد و رفت

گناهی که پشیمانی بیاورد بهتر از عبادتی است که غرور بیاورد…

گناهی که پشیمانی بیاورد بهتر از عبادتی است که غرور بیاورد…

هیچ کس نسوخت دلش برام اونجور که تو دلسوزمی

هیچ کس نسوخت دلش برام اونجور که تو دلسوزمی


تویی که فقط دلواپس هر شب و هر روز منی


مادر چراغ خونمی،من بشکنم تو نشکنی


گُلِ گل خونه ی دلم،الهی قربونت برم


آی مهربون خانوم جونم،تویی دوا و درمونم


بخندونم بگریونم،بخندونم بگریونم


تو تنها عاشقی که توام نگی من می دونم


به پای عشقت می مونم،به  پای عشقت می مونم


می خوام که دیوونه بشم،از عطر بوی پیرهنت


موهامو شونه کن برام،بشون منو تو دامنت


گذاشتی عمرو جونِتُ به پای روزگار من


توی این دیار بی کسی تنها تو بودی یار من


مادر چراغ خونمی،من بشکنم تونشکنی


گل گل خونه ی دلم،الهی قربونت برم

از ته قلب خود بگو: یادت بخیر...سکوت...

هرگاه دفتر محبت را ورق زدی، هرگاه زیر پایت خش‌خش برگ‌ها را احساس کردی، هرگاه در میان ستارگان آسمان تک ستاره خاموش دیدی، برای یک بار در گوشه‌ای از ذهن خود نه به زبان بلکه از ته قلب خود بگو: یادت بخیر

خدایا!امشب خیلی خسته ام،فردابیدارم نکن...

خدایا!امشب خیلی خسته ام،فردابیدارم نکن...

گاهی چه زود دیر میشود...سکوت

یک عمر قفس بست مسیر نفسم را... 

حالا که دری هست مرا بال و پری نیست... 

حالا که مقدر شده ارام بگیرم... 

سیلاب مرا برده و از من خبری نیست... 

بگذار که درها همگی بسته بمانند 

وقتی که نگاهی نگران پشت دری نیست... 

(سکوت)

گفته بودم...سکوت

*****گفته بودم *******
 

گفته بودم با تو 

گفته بودم با تو 

 
ای همه مستی و شیدایی من
 

گفته بودم با تو
 

ای همه مونس تنهایی من
 

نفسم بی تو نفس نیست
گل نازم
 

دل من سنگ و قفس نیست
دل من دربدر خانه توست
 دل من رهگذر کوچه مستانه توست دل من می تپد از یاد تو باز

دل من می کشد از چشم تو ناز
 

گفته بودم و می گویم باز
به تو محتاجم و معتادم  

وهمین بود 

قصه عشق مسیحایی من
معنی عفت و رسوایی من
گفته بودم
لیک می گویم باز
 

که تویی دلیل شیدایی من.

**************
شب است و غربت و دلتنگی من
شکوه شِکوه ها افتاده بر تن
دلم از واژه غربت کبود است 

تمام بودنم بی تو نبود است
رخ تنهاییم بیمارو زرد است
 

عبور لحظه ها سنگین و سرد است
هجوم بی کسی بیداد کرده
 

دل از دلواپسی دنیای درده

****************
اگر ماه بودم،به هر جا که بودم
سراغ ترا از خدا می گرفتم
 

وگر سنگ بودم،به هر جا که بودی
سر رهگذر تو جا می گرفتم
اگر ماه بودی-به صد ناز شاید
 

شبی بر لب بام من می نشستی
وگر سنگ بودی،به هر جا که بودم
مرا می شکستی،مرا می شکستی!
************من سکوت خویش را گم کرده ام
لاجرم در این هیاهو گم شدممن،که خود افسانه می پرداختم عاقبت افسانه مردم شدمای سکوت ای مادر فریادها
ساز جانم از تو پرآوازه بود 

تا در آغوش تو،راهی داشتم
چون شراب کهنه،شعرم تازه بود
در پناهت برگ و بار شکفت 

تو مرا بردی به شهر یادها
من ندیدم خوش تر از جادوی تو
ای سکوت،ای مادر فریادها!
 

گم شدم در این هیاهو،گم شدم
تو کجایی تا بگیری داد من؟
 

گر سکوت خویش را می داشتم
زندگی پر بود از فریاد من! 

(سکوت)

زنجیر را باور نکن...سکوت

بر روی بوم زندگی هر چیز میخواهی بکش 

زیبا و زشتش پای توست تقدیر را باور نکن 

تصویر اگر زیبا نبود نقاش خوبی نیستی  

از نو دوباره رسم کن تصویر را باور نکن 

خالق تورا شاد افرید ازاد ازاد افرید 

پرواز کن تا ارزو زنجیر را باور نکن... 

(سکوت)

رهایی...

سلام دوستان... 

دلم میخواد بعد یه مدت نسبتا طولانی که نبودم  

از همتون معذرت خواهی کنم امیدوارم عذرم را بپذیرید... 

خب دیگه گاهی وقتا ادما یه اشتباهایی میکنن که اغلب ناخواسته هستش مثل اشتباه من... 

از خدای مهربون طلب بخشش دارم و از همه اونایی که توی این مدت باید جواب نظراشونا میدادم یا سری به وبلاگشون میزدم... 

خلاصه همه کوتاهی های منو ببخشید به بزرگی خودتون... 

سکوت سرشار از ناگفته هاست...