سلام خدا...سکوت...

سلام خدا
خوبی؟ من بد نیستم اما چندان خوب نیستم شاید چون باز هم دلگیرم...
دلگیرم از ادمهای اطرافم از تمام کسانی که دوستم دارند اما راستش را بخواهی باید بگویم دلگیرم
از خودم نه از انها ..از خودم و از تمام حرکاتی که بدون فکر در مورد تفسیر های بعد از ان انجام میدهم.. دلگیرم از خودم بخاطر محبت های بی جا بخاطر افکار پاک کودکانه ام بخاطر تمام حرف های ساده ی بی الایشی که میزنم و بعد میفهمم که وای میتوان از ان حرف کودکانه هزار برداشت بزرگانه داشت..! دلگیرم از اینکه گاهی فراموش میکنم دیگر چندان هم بچه نیستم .دلگیرم از خودم و از دنیای اطرافم... و از جامعه ی کنونی و از فرهنگ حاکم بر ان و از مردمان ....نه ...از خودم...فقط از خودم.از خود بچه گانه ی بی سیاستم .. از خودم..و فقط از خودم...کاش زودتر میفهمیدم که برای زندگی کردن در این دنیای خاکی برای همه چیز باید فلسفه بافید و به تن احساسات پوشاند کاش زودتر میفهمیدم که باید دور خودم یک دیوار اهنی بکشم و بگویم مردم شما برای من بی اهمیت هستید .کاش زودتر ..خیلی زودتر می فهمیدم که کسی برای فهمیدن دنیای من تلاشی نمی کند و همه فکر میکنند حرکات من باید معنی خاصی داشته باشند حتی نزدیکانم..کاش میشد یک برگه برداشت ونوشت من هیج قصدی از انجام این کار ندارم فقط میخواهم بدون سیاست های بزرگانه احساس خوبی از انجام این کار داشته باشم..
من تازه دارم میفهمم که این دنیا ی اطرافم مرا اینگونه بی الایش نمی پذیرد و کسی از صداقت پاک من برداشت بی فلسفه نمیکند ..من تازه میفهمم که چه بخواهم و چه نه حرکات من و حرف هایم تفسیر میشوند و بوی هزاران حرف نزده را به مشام سایرین می رساند و من بی خبر از این همه فکر میکنم که دنیای خوبی است .انگار اینجا صداقت جرم است و محبت کیمیا و اگر عشق بورزی بی دلیل به هم نوعانت متهم میشوی...من کم کم دارم بین این مردم احساس غربت میکنم بین این افکار منزوی میشم بین این سیاست ها گم میشوم و اگر اینطور پیش رود تا کنج غربت من راهی نمی ماند...
تازه میفهمم زمین با این ادمها برای من جایی ندارد!
من نمیدونم چی فکر میکنی .....! ولی من اونقدر که خودم رو دوست دارم هیچ کس دیگه ای رو دوست ندارم من حسم خودم وجودم همه و همه برای خودم قابل احترامه و نمیذارم کسی این دل پاکو سادم رو به بازی بگیره 

...

سکوت...