عجب ادمایی...

سلام... 

یادمه وقتی خدمت سربازی بودم یه شب با چنتا دوستام نشسته بودیم بیرون اسایشگاه و شام میخوردیم جاتون خالی کنسرو داشتیم تو همون حین نگهبان نزدیکمون بود ومنم تعارف کردم که بیاد یکم بخوره و اونم اومد و خورد و رفت چند روز بعدشم دفتر قضایی منو خواست و رفتم و بمن گفتن که جرمم تعرض و خلع سلاح نگهبان هستش و راهی دادسرا شدم و۱۱روز ممنوع الخروجم کردن و ۴۲روز روانه بازداشتگاه شدمو مبلغی هم بعنوان جریمه پرداخت کردم که همه بخاطر یه اقایی بود که با من مشکل داشت یه جورایی انگار خوش نداشت من اونجا باشمو بعد از اومدنم منو تبعید کرد بقول خودش به میرجاوه توی سیستان بلوچستان که.....بگذریم 

فقط به این دلیل گفتم که دیشب این خاطره را واسه بچه برادرم تعریف کردمو دیشب تا الان داره اذیتم میکنه این ظلمی که بهم شد وفقط میتونم بگم که هرگز حلالش نمیکنم اون جناب....هررررررررررگز. 

امیدوارم تقاص پس بده. 

چون به ناحق منو روانه بازداشتگاه کرد و جریمه و خلاصه همه یه طرف اونموقع که مامانم بهمراه برادر کوچیکم که سن زیادی نداشت اونموقع ومنوبا دستبند دژبان دیدن یطرف... 

حلالش نمیکنم چون نمیتونم... 

میدونم وقتی ادم نمیتونه گذشت کنه یه مشکلی توی خودش هست ولی من اون مشکلو بجون میخرمو اونو حلال نمیکنم... 

امیدوارم بیاد اینجا این مطلبو بخونه هرچند فکر نکنم سوادش به نت و وبلاگ قد بده... 

اون سربازم نون و نمکمونو خوردو شهادت ناحق داد که اونو حلال میکنم چون درکش قد نمیداد به این حرفا... 

فکر میکرد دیگه فرمانده میشه وقتی به حرف اون گوش بده البته توی دادسرا یه سیلی محکم نواختم به صورتش که امیدوارم منو ببخشه واسه اینکارم... 

یاحق...