گاهی چه زود دیر میشود...سکوت

یک عمر قفس بست مسیر نفسم را... 

حالا که دری هست مرا بال و پری نیست... 

حالا که مقدر شده ارام بگیرم... 

سیلاب مرا برده و از من خبری نیست... 

بگذار که درها همگی بسته بمانند 

وقتی که نگاهی نگران پشت دری نیست... 

(سکوت)