سکوت...

مردم شهر سیاه

خنده هاشان همه از روی سیاست

دلشان سنگ خیانت

ما در این شهر دویدیم و دویدیم چه سود؟!

هرکجا پرسه زدیم

خبر از عشق نبود

و تو ای مرغ مهاجر

که از این شهر گذر خواهی کرد

نکند از هوس دانه گندم

به زمین بنشینی!